Er staan borden dat het roken daar verboden is, maar er zitten altijd tien of twintig tabaksjunks pal voor het grootste ziekenhuis van Nederland. Ik wandel vaak met mijn hond door het plantsoen langs het ziekenhuis en altijd zie ik ze: ze draaien hun shagjes, ze inhaleren hun Marlboro's, terwijl ze hun infusen aan een standaard met zich meerollen, terwijl hun gebroken ledematen in spalken en mitella's hangen, terwijl hun nekken met manchetten overeind gehouden worden. 's Winters lekker ingepakt met petten en sjaals, 's zomers zitten ze ongegeneerd in hun pyjama's en dusters te paffen.Mannen en vrouwen, zeven dagen per week, in alle seizoenen, al jaren lang, tot ergernis van velen: directie en staf van het UMCG zijn blijkbaar niet in staat om dit wangedrag van rookverslaafden naar elders te verplaatsen.
ROOK JE TE PLETTER EN GA ER NA JE HART- OF LONGOPERATIE LEKKER MEE DOOR, MAAR NIET OP DE STOEP VAN HET ZIEKENHUIS.
In een persbericht lees ik dat het UMC St. Radboud in Nijmegen paal en perk gaat stellen aan het roken binnen en buiten het ziekenhuis. Kennelijk is het daar ook een plaag. Er worden aparte rookruimtes voor de ernstigste rookverslaafde patienten ingericht, binnen en buiten het ziekenhuis. En er wordt zeer streng op toegezien dat roken buiten die ruimtes verboden is. Het is blijkbaar tot die Nijmeegse Karpatenkoppen doorgedrongen dat roken en gezondheidszorg elkaar uitsluiten. Nu de Groninger Teutonenkoppen nog.
Om het Groningse UMCG binnen te komen, als bezoeker of patient, moet je je eerst door een nicotinewolk heen slaan. Grote bedrijven, onderwijsinstellingen, overheidsgebouwen: nergens is dit toegestaan. Overal beseffen besturen en managers dat zo'n entree ordinair is, schadelijk voor je reputatie. En dan heb ik het nog niet eens over al die gore peuken voor de deur.
Maar het UMCG-bestuur is zeker bang om als een oude zeur gezien te worden, als een verzuurde geitenwollensokkendrager, als intollerante pestkop, als fundamentalistische tabaksbestrijder of als onderdrukker van de menselijke vrijheid om jezelf kapot te maken.
Ja sorry hoor hier een reactie van een roker. Bart jij komt uit de tijd waar huisartsen rookten tijdens de behandeling, schoolmeesters, buschauffeurs en kassabedienden tijdens hun werk, in de trein werd gerookt, op elk verjaardagsfeestje stak opa tien sigaren op: niemand klaagde en het was normaal om te roken. Ik snap heus wel dat door de groeiende bekendheid dat roken ongezond is, nu alle 60+ers massaal het roken verafschuwen en dat ze de tweede helft van hun leven NIET willen roken. Maar dat is voor iedereen een PERSOONLIJKE beslissing en nooit afdwingbaar. Dat moet jij toch weten? Bovendien Bart: heb jij wel eens langer dan een week in een ziekenhuis gelegen? Ik geloof van niet. In 2006 lag ik een week in het ziekenhuis met mijn elleboog en dat was dodelijk vermoeiend en saai en eentonig. De momenten dat ik even naar buiten kon om een sigaret te roken waren me dierbaar: er is sociaal contact, er is frisse lucht, er is een momentje voor jezelf. Dat mag je mensen niet afnemen vind ik omdat jouw uitzicht tijdens een wandeling met je hond wordt verpest. Neem een andere route, er is genoeg groen in Groningen. Tuurlijk, ze mogen de peuken wat beter opruimen en er een bankje bijzetten maar je kunt die mensen niet verwijten dat ze even kunnen ontsnappen aan de stress en stank van het medische beest wat ziekenhuis heet. Maar gelukkig MAG ik je een ouwe zeur noemen. Toch?
BeantwoordenVerwijderenJe mist het essentiele punt in mijn column. Ik wil niemand iets verbieden, ik gun ook ziekenhuispatienten hun verslaving. Maar ik ben tegen roken op een van de meest representatieve en tegelijk kwetsbare plekken van het ziekenhuis (en van de stad): de hoofdingang van het UMCG. En ik verwijt het bestuur van het UMCG slapte en gebrek aan creativiteit om dit deze kwestie aan te pakken.
BeantwoordenVerwijderen